Historia rasy

Jack Russell terrier – jedna z ras psów należąca do grupy terierów w sekcji teriery krótkonożne.
Wygląd

Budowa
Jack Russell terrier jest psem niewielkich rozmiarów o sylwetce średniej długości oraz zwinnej. Ogon nie może być kopiowany. Odmiana Parson Russell terrier jest nieco wyższa, ze względu na znacznie dłuższe nogi (z reguły cięższy o ok. 1-1,5 kg).
Szata i umaszczenie
Sierść jest biała ze znaczeniami brązowymi, rudobrązowymi lub czarnymi (najczęściej znaczone są głowa i grzbiet). Występują również całkiem białe. Szata musi być ostra, ze względu na jej rodzaj występują odmiany:
krótkowłosa – włos krótki, przylegający
złamana – włos średniej długości, układający się w jednym kierunku, twardy – "dziczy"
szorstkowłosa – włos dosyć długi, ułożenie w różnych kierunkach.
Zachowanie i charakter .

Jack Russell terrier jest psem żywym, czujnym, aktywnym, inteligentnym. Podczas pracy na polowaniu charakteryzuje się odwagą oraz zapalczywością. Posiada przyjazne usposobienie w stosunku do ludzi. Kiedy dostaje jakieś zadanie, realizuje je z zapalczywością. Atrakcją jest dla niego pościg za szybko poruszającym się celem. Najlepiej małą piłką lub frisbee.
Użytkowość
Wykorzystywane jako psy myśliwskie w charakterze norowców. W Irlandii często używane są na wsi do tępienia szczurów i pilnowania obejścia. W tym kraju rozgrywane są także co roku zawody jack russelli w łapaniu szczurów w stodołach. Można je wykorzystywać do agility.
Zdrowie i pielęgnacja

Psy tej rasy są mało wymagające w utrzymaniu i pielęgnacji. Aby zachować psa w dobrej kondycji fizycznej na każde 5 cm wysokości powinien przypadać 1 kg masy ciała, czyli pies o wysokości 25 cm powinien ważyć maksymalnie 5 kg.
Popularność
Jack Russell terrier jest dość popularny w Polsce. Najwięcej psów tej rasy można spotkać na zawodach jeździeckich lub w ośrodkach jeździeckich.
Ciekawostki
Popularność rasa ta zawdzięcza, między innymi, produkcjom filmowym takim jak komedia Maska oraz jej kontynuacja Son of the mask. Brały udział także w takich filmach jak Frasier, Karmazynowy przypływ, Mój przyjaciel, Skip, czy w serialu Wishbone.
Postać tę przybierał również patronus Rona Weasleya w cyklu książek o Harrym Potterze.

Wzorzec FCI nr 345 /9.08.2004/F/D/GB

JACK RUSSELL TERRIER

Pochodzenie: Wielka Brytania

Kraj utworzenia rasy: Australia

Data publikacji obowiązującego wzorca: 25.10.2000

Użytkowanie: terier pracujący, nadający się do norowania. Doskonały jako pies do

towarzystwa.

Klasyfikacja FCI:

grupa 3 teriery

sekcja 2 teriery małe

Wymaga się prób pracy

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:

Jack Russell teriery wywodzą się z Anglii. Rasa powstała dzięki zabiegom czcigodnego

Johna Russell. („Jack” jest zdrobnieniem imienia John – uwaga tłumacza). W latach

1800 hodował on i udoskonalał linię foksterierów, które na polowaniach biegły obok

foxhoundów, wchodziły pod ziemię, wypędzały lisy i inną zwierzynę z ich nor lub

kryjówek. Powstały dwie odmiany psów o zasadniczo podobnym wzorcu z wyjątkiem

pewnych różnic dotyczących wzrostu i proporcji ogólnych. Wyższy pies, o obrysie

zbliżonym do kwadratu jest znany obecnie jako Parson Russell Terrier, zaś mniejszy o

nieco wydłużonej sylwetce nazwany został Jack Russell terierem.

WYGLĄD OGÓLNY:

Mocny, energiczny i zwinny terier o silnej osobowości. Jego gibkie ciało jest średniej

długości. Wyraz zapału, właściwa mu gorliwość łączą się z bystrością jego ruchów. Ogon

może być przycinany, lub nie. Sierść gładka, szorstka lub drutowata.

WAŻNE PROPORCJE:

- ogólnie pies jest dłuższy niż wyższy;

- głębokość klatki piersiowej mierzona od kłębu do mostka jest równa długości kończyn

przednich, od łokci do ziemi;

- obwód klatki piersiowej chwyconej za łokciami ma wynosić ok. 40 – 43 cm.

CHARAKTER:

Terier o żywym usposobieniu, czujny, ruchliwy, inteligentny, pełen temperamentu.

Odważny, nieustraszony, przyjazny przy spokojnej pewności siebie.

GŁOWA:

Mózgoczaszka powinna być płaska, umiarkowanej szerokości, stopniowo zwężająca się

ku oczom, a następnie ku kufie o dobrej objętości.

Stop: dobrze zaznaczony, ale nie za wydatny.

Trzewioczaszka:

Trufla nosowa czarna.

Kufa: mierzona od nosa do stopu powinna być nieco krótsza niż mózgoczaszka

(odległość od stopu do guza potylicznego).

Wargi dobrze przylegające o czarnej pigmentacji.

Uzębienie: szczęka i żuchwa bardzo mocne, głębokie, szerokie o dużej sile chwytu. Zęby

mocne. Zgryz nożycowy.

Oczy małe, kształtu migdała o bystrym, przeszywającym spojrzeniu. NIE MOGĄ BYĆ

wyłupiaste, powieki mają ściśle przylegać do gałki ocznej. Ich brzegi są czarno

pigmentowane.

Uszy bardzo ruchliwe, jędrne, guzikowate lub opadające.

Policzki o dobrze zaznaczonej muskulaturze.

SZYJA:

Silna o czystym obrysie. Umożliwia swobodne noszenie głowy.

TUŁÓW:

Mieści się w prostokącie.

Grzbiet prosty. Odległość od kłębu do nasady ogona jest nieco większa niż wysokość psa

w kłębie.

Lędźwie powinny być silne, krótkie i mocno umięśnione.

Klatka piersiowa raczej głębsza niż szersza, z dobrym prześwitem od podłoża. Mostek

znajduje się w połowie wysokości psa mierzonej od kłębu do ziemi. Żebra winny być

dobrze uwypuklone od swej nasady, przy kręgosłupie. Na bokach spłaszczają się tak, że

chwyciwszy za łokciami psa w obie dłonie możemy go objąć. Obwód powinien wynosić

w przybliżeniu 40 – 43 cm.

Rękojeść mostka ( przedpiersie ) uwypuklone tak, ze znajduje się wyraźnie przed stawem

barkowym.

OGON:

W spoczynku może opadać. Gdy pies jest w ruchu winien się unosić. W przypadku gdy

został skrócony, jego koniuszek ma znajdować się na poziomie wysokości uszu.

KOŃCZYNY:

Kończyny przednie:

Łopatki dobrze pochylone ku tyłowi, nieprzesadnie umięśnione.

Jako całość kończyny od łokci po ziemię proste, niezależnie czy oglądamy je od przodu,

czy z boku.

Ramiona dostatecznie długie i kątowane tak by łokcie znajdowały się pod tułowiem.

Kończyny tylne silne i muskularne, w odpowiedniej proporcji do masy ciała w

łopatkach. (Tył pasuje do przodu – nota tłumacza).

Stawy kolanowe dobrze kątowane.

Śródstopia w swobodnej postawie, oglądane od tyłu są równoległe.

Stawy skokowe nisko położone.

Łapy okrągłe, o twardych opuszkach, nieduże, nie kierują się na zewnątrz, ani do

wewnątrz. Palce średnio wysklepione.

RUCH:

Harmonijny, swobodny i sprężysty.

OKRYWA WŁOSOWA:

Sierść może być gładka, szorstka lub drutowata. Odporna na wpływy atmosferyczne. Nie

może być korygowana ( skubana) aby nadać psy wygląd gładkowłosego lub o włosie

drutowatym.

Umaszczenie białe MUSI dominować, ze znaczeniami czarno podpalanymi, czarnymi lub

rudymi. Te mogą być od jasnopłowych , po bardziej intensywne , kasztanowe.

WZROST I WAGA:

Wzrost: idealny: 25 – 30 cm.

Waga: na każde 5 cm wysokości powinien przypadać 1 kg masy ciała. Pies o wzroście 25

cm powinien ważyć ok. 5 kg. Pies o wzroście 30 cm odpowiednio 6 kg.

WADY:

Wszelkie odstępstwa od powyższego standardu są traktowane jako wady i ocenia się je

w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i samopoczucie psa.

Do poważnych wad zaliczyć należy:

- brak typu teriera;

- brak harmonii, niedostatek, lub przesada w odniesieniu do któregokolwiek z punktów

wzorca;

- mało wydajny, bądź wadliwy ruch;

- nieprawidłowe uzębienie.

Psy o widocznych wadach fizycznych, lub odchyleniach psychicznych powinny być

dyskwalifikowane.